گام نهادن به انرژی سبز و معادن یکی از سرفصل ها برای این تغییرات

سعدمحمدی عنوان کـــرد: ایران ۱ درصد جمعیت جهان و ۷ درصد ذخایر معدنی دنیا را دارد. ۲۹ درصد معادن کشور مربوط به معادن فلزی است.

وی تأکید کرد: با توجه به اینکه ایران کنوانسیون ۲۰۱۵ (توافق‌نامه تغییرات اقلیمی پاریس) را امضا کرده است لذا ما موظفیم تا سال ۲۰۳۰ در تولید فولاد، کاهش کربن را رعایت کنیم در غیر این صــــورت در سال‌های بعد صادراتـــمان را به‌شدت محدود و تعرفه‌بندی خواهند کرد.

تولید انرژی در سال ۲۰۵۰ باید به رشد ۳ برابری برسد و مصرف انرژی یک بحث کاملاً جدی است. در حال حاضر ۳۹ درصد انرژی از نفت است و در سال ۲۰۵۰ تأمین انرژی از طریق الکتریکی به ۹۱ درصد خواهد رسید. اگر خود را با شرایط دنیا تطبیق ندهیم از خیلی از موارد عقب خواهیم ماند، برای تأمین ۲۸ درصد انرژی دنیا از انرژی تجدید پذیر استفاده می‌شود و این روند رو به رشد است و ما به فکر ایجاد نیروگاه هستیم. انرژی‌های تجدید پذیر هم خود تقسیم‌بندی می‌شوند به‌مانند ماشین‌های برقی و این روند نیز رو به رشد است و از لیتیوم عبور کرده و از هیدروژن استفاده می‌شود.

مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات ادامه داد: با توجه به دو سناریو تأمین انرژی، در حال حاضر ۳۴ گیگا تن co۲ در دنیا تولید می‌شود و صنعت حدود ۹ گیگا تن تولید می‌کند. تا سال ۲۰۵۰ میزان تولید دی‌اکسید کربن باید به صفر برسد ولی مدل رفتاری در سناریو تأمین انرژی متفاوت است.

وی در خصوص روش‌هایی برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و دستیابی به فولاد سبز عنوان کرد: هیدروژن منبع مهمی در تولید انرژی است که به‌شدت موردتوجه صنایع بزرگ جهان قرارگرفته و ما هم باید جایگزینی هیدروژن، برای تأمین انرژی در تولید آهن اسفنجی، را در دستور کار قرار دهیـــم. البتـــه استفــــاده از ایـــن منبـــــع محدودیت‌ها و تولید آن هزینه بالایی دارد، اما باید تمام تلاشمان را درراه تحقق آن به کار بگیریم. استفــــاده از هیـــدروژن در فــــرآینـــد احیای مستقیـــم، به سهــــولت امکان‌پذیر است و همان‌طور که گفته شد، با همین تجهیزات موجود و بدون نیاز به سرمایه‌گذاری‌های بیشتر، می‌توان از هیدروژن همراه با گاز طبیعی استفاده کرد و به‌این‌ترتیب، میزان مصرف گاز تا ۳۰ درصد کاهش پیدا می‌کند.

علاوه بر این، می‌توان از ذوب در کوره فلش (Flash furnace) استفاده کرد که مصرف انرژی و تولید دی‌اکسید کربن را به شکل چشمگیری کاهش می‌دهد. این روش تا پیش‌ازاین برای ذوب عناصری مثل مس، سرب، نیکل و روی استفاده می‌شد، اما در حال‌ حاضر برای ذوب سنگ‌آهن نیز مورد استفــــاده قرار گرفتــه و به‌سرعـــت درحال‌توسعه است.از سوی دیگر، استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر به‌ویژه الکتریسیته تولیدشده باانرژی باد، نور خورشید و… هم باید در دستور کار کشور قرار گیرد.یکی دیگر از فناوری‌های نوین، تولید آهن مذاب به روش الکترولیز است. در این روش، سنگ‌آهن را در محلول الکترولیت حل می‌کنند و سپس با عبور جریان برق، فرآیند جداسازی اتفاق می‌افتد و درنتیجه این واکنش، آهن فلزی و اکسیژن حاصل می‌شود.

سعدمحمدی با تأکید بر نحوه تولید گاز هیـــدروژن گفــــت: تـــولید گاز هیـــدروژن روش‌های گوناگونی دارد. تا پیش از سال ۲۰۲۰، آن را از طریق احتراق گاز طبیعی تولید می‌کردند. در این روش، علاوه بر هیدروژن، دی‌اکسید کربن هم تولید می‌شد، بنابراین آن را هیدروژن خاکستری نامیده‌اند.یکی دیگر از روش‌های مورداستفاده جذب کربن تولیدشده در فرآیند و ذخیره آن است. در این روش، کربن حاصل از احتراق گاز طبیعی و سوخت‌های فسیلی از طریق دودکش‌ها جذب و در زیرزمین ذخیره می‌شود. به‌این‌ترتیب، هیدروژن آبی تولید می‌شود. اما یکی از بهترین روش‌های موجود، که برای تولید ۴ درصد از هیدروژن جهان مورداستفاده قرار می‌گیرد، الکترولیز آب است. در این روش، هیدروژن از تجزیه مولکول‌های آب به دست می‌آید و هیچ آلاینده‌ای تولید نمی‌شود و به همین دلیل آن را هیدروژن سبز می‌نامند.البته تولید هیدروژن‌سبز برای اهداف صنعتی، به انرژی الکتریکی فراوانی نیاز دارد و به همین سبب، در حال ‌حاضر روشی مقرون‌به‌صرفه نیست. برای اینکه بتوان از این روش استفاده کرد، باید سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی انجام گیرد. علاوه بر این، کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای از این طریق به شرطی محقق خواهد شد که برق موردنیاز برای الکترولیز آب و تولید هیدروژن، با استفاده از انرژی‌های پاک یا روش‌های تجدید پذیر به دست آید، بنابراین باید ابتدا پیش‌نیازها و زیرساخت‌های آن ایجاد شود.

مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات تشریح کرد: دنیای امروز به دهکده‌ای جهانی تبدیل‌شده است. بنابراین، ازنظر اقتصادی ما باید هم‌جهت با مسیر حرکت دیگر کشورها حرکت کنیم و خود را با شرایط بین‌المللی تطبیق دهیم. اینکه نیاز کشورهای دنیا و همین‌طور کشورهای همسایه چیست و اینکه قرار است کشور ما چه سهمی از بازار بین‌المللی را به خود اختصاص دهد، به‌طورقطع نیازمند برنامه‌ریزی هوشمندانه و آینده‌نگرانه است. همین‌طور باید مسیریابی‌ها درست اتفاق بیفتد و با استفاده از پیشرفت‌های روز دنیا و به کار بستن فناوری‌های نوین به این اهداف دست پیدا کنیم.با توجه به اینکه کشور ما ذخایر قابل‌توجهی از عناصر فلزی دارد، می‌تواند جایگاه مهم‌تری را در دنیا به خود اختصاص دهد و من اطمینان دارم که این توانمندی می‌تواند سهم معدن و صنایع وابسته را در GDP یا تولید ناخالص داخلی کشور افزایش دهد.